แรงเสียดทานในการปลอมคือแรงเสียดทานระหว่างโลหะสองชนิดที่มีองค์ประกอบและคุณสมบัติต่างกัน (โลหะผสม) ระหว่างโลหะอ่อน (ชิ้นงาน) และโลหะแข็ง (แม่พิมพ์) ในกรณีที่ไม่มีการหล่อลื่น แรงเสียดทานจากการสัมผัสของฟิล์มออกไซด์ของพื้นผิวโลหะสองชนิด ภายใต้สภาวะการหล่อลื่น แรงเสียดทานจากการสัมผัสระหว่างฟิล์มออกไซด์บนพื้นผิวโลหะทั้งสองและตัวกลางในการหล่อลื่นตามลำดับ และแรงเสียดทานระหว่างพื้นผิวของชั้นในของชิ้นงาน ซึ่งยังไม่ได้ถูกออกซิไดซ์และมีแรงดูดซับที่ดี และแรงเสียดทานระหว่างตัวกลางในการหล่อลื่นกับพื้นผิวของแม่พิมพ์และพื้นที่เสียดทานจริง (หน้าสัมผัส) จะเพิ่มขึ้น

เนื่องจากลักษณะการเสียดสีระหว่างช่องว่างและพื้นผิวสัมผัสของดายในกระบวนการปลอมผลลัพธ์ต่อไปนี้จะส่งผลให้:
(1) แรงเสียรูปเพิ่มขึ้น 10% เนื่องจากแรงเสียดทาน และการใช้พลังงานก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย
(2) แรงเสียดทานนำไปสู่การเสียรูปไม่สม่ำเสมอของการตีขึ้นรูป เพื่อให้โครงสร้างเมล็ดภายในและประสิทธิภาพไม่สม่ำเสมอ และคุณภาพพื้นผิวลดลง
(3) แรงเสียดทานนำไปสู่การลดรูปทรงเรขาคณิตและความแม่นยำมิติของการตีขึ้นรูป ซึ่งนำไปสู่เศษของการตีขึ้นรูปเมื่อการตีขึ้นรูปไม่ได้บรรจุอย่างจริงจัง
(4) การเสียดสีทำให้เกิดการสึกหรอของแม่พิมพ์และทำให้อายุการใช้งานสั้นลง
(5) การเพิ่มความต้านทานแรงเสียดทานเฉพาะที่ของช่องสามารถทำให้ช่องที่เติมโลหะได้ยากได้อย่างราบรื่นและลดอัตราการปฏิเสธ
จะเห็นได้ว่าการเสียดสีนั้นเป็นดาบสองคมในตัวการผลิตการปลอมซึ่งมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ดังนั้นแรงเสียดทานในกระบวนการตีขึ้นรูปจึงต้องได้รับการควบคุมอย่างเข้มงวดเพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการตีขึ้นรูปตามปกติ