การตีขึ้นรูปหลังจากการดับ มาร์เทนไซต์ และออสเทนไนต์ที่สะสมไว้นั้นไม่เสถียร พวกเขามีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงองค์กรที่เกิดขึ้นเองให้เกิดความเสถียร เช่น คาร์บอนอิ่มตัวยวดในมาร์เทนไซต์เพื่อตกตะกอนการสลายตัวของออสเทนไนต์ที่ตกค้างเพื่อส่งเสริมการเปลี่ยนแปลง เช่น การแบ่งเบาบรรเทา การแบ่งเบาบรรเทาเป็นองค์กรที่ไม่สมดุล เพื่อให้สมดุลกระบวนการขององค์กร กระบวนการนี้ขึ้นอยู่กับการโยกย้ายอะตอมและการแพร่กระจายของการอนุญาตนี้พร้อมกับอุณหภูมิไฟที่เสร็จสมบูรณ์จะสูงขึ้น ความเร็วการแพร่กระจายที่เร็วขึ้น ในทางตรงกันข้ามด้วยการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิการแบ่งเบาบรรเทา โครงสร้างการดับของการตีขึ้นรูปจะ ประสบกับการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง ตามสถานการณ์ของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างจุลภาค โดยทั่วไปการแบ่งเบาบรรเทาจะแบ่งออกเป็นสี่ขั้นตอน: การสลายตัวของมาร์เทนไซต์ การสลายตัวของออสเทนไนต์ที่ตกค้าง การเจริญเติบโตของการสะสมของคาร์ไบด์ และการตกผลึกของเฟอร์ไรต์
ขั้นแรก (200)
(1) การปลอมการแบ่งเบาบรรเทามาร์เทนไซต์สลายตัวภายใต้อุณหภูมิ 80 การแบ่งเบาบรรเทาเหล็กชุบแข็งโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงองค์กรของ Ming S การเกิดขึ้นของคาร์บอนในมาร์เทนไซต์เพียงบางส่วนเท่านั้นและไม่เริ่มพังทลายในการแบ่งเบาบรรเทา 80-200 มาร์เทนไซต์เริ่มสลายตัวตกตะกอนคาร์ไบด์ที่ละเอียดอ่อนมากลด เศษส่วนมวลของมาร์เทนไซต์ในการตีขึ้นรูปคาร์บอนในขั้นตอนนี้ เนื่องจากอุณหภูมิการแบ่งเบาบรรเทาต่ำ การตกตะกอนของมาร์เทนซิติกเป็นเพียงส่วนหนึ่งของอะตอมคาร์บอนอิ่มตัวยวดยิ่ง ดังนั้นจึงยังคงเป็นคาร์บอนในสารละลายของแข็งอิ่มตัวยวดยิ่ง a - Fe การตกตะกอนของคาร์ไบด์ที่ละเอียดมากจะกระจายอย่างสม่ำเสมอในเมทริกซ์ ของมาร์เทนไซต์ โครงสร้างผสมของมาร์เทนไซต์ที่มีความอิ่มตัวต่ำและคาร์ไบด์ที่ละเอียดมากเรียกว่ามาร์เทนไซต์แบบเทมเปอร์

(2)การปลอมการแบ่งเบาบรรเทาในระยะที่สอง (200-300) การสลายตัวของออสเทนไนต์ที่ตกค้างเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นเป็น 200-300 การสลายตัวของมาร์เทนไซต์ยังคงดำเนินต่อไป แต่การเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นคือการสลายตัวของออสเทนไนต์ที่ตกค้างของการสลายตัวของออสเทนไนต์ที่ตกค้างได้ผ่านการขยายตัวของอะตอมคาร์บอน ให้เกิดเป็นพื้นที่บางส่วนแล้วสลายตัวเป็นเฟสอัลฟาและส่วนผสมของการเรียงตัวของคาร์ไบด์ กล่าวคือ การเกิดความแข็งของเหล็กเบนไนต์ในระยะนี้ยังไม่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด
(3)การเปลี่ยนรูปคาร์ไบด์ขั้นที่สาม (250-400) ของการทุบแบ่งเบาบรรเทาอยู่ในช่วงอุณหภูมินี้ เนื่องจากอุณหภูมิสูง ความสามารถในการแพร่กระจายของอะตอมคาร์บอนจึงแข็งแกร่งขึ้น ความสามารถในการแพร่กระจายในการกู้คืนอะตอมของเหล็กด้วย มาร์เทนไซต์สลายตัวการเปลี่ยนแปลงของคาร์ไบด์ที่ตกตะกอนและการสลายตัวของออสเทนไนต์ที่ตกค้างจะกลายเป็นซีเมนต์ที่ค่อนข้างเสถียรโดยมีการแยกและการเปลี่ยนแปลงของคาร์ไบด์ ลดลง ของมาร์เทนไซต์ในส่วนมวลคาร์บอน การบิดเบือนตาข่ายมาร์เทนไซต์หายไป การเปลี่ยนแปลงของมาร์เทนซิติกสำหรับเฟอร์ไรต์ รับการกระจายเมทริกซ์เฟอร์ริติกภายในซีเมนต์เม็ดเล็ก ๆ หรือลาเมลลาร์ขององค์กร องค์กรที่เรียกว่าการแบ่งเบาบรรเทาโดยทั่วไปกำจัดความเครียดการดับออสเทนไนต์เฟสนี้ ความแข็ง ความเหนียวพลาสติกได้รับการปรับปรุง

(4)ขั้นตอนที่สี่ของการตีขึ้นรูปการแบ่งเบาบรรเทา (& GT;400) เติบโตขึ้นจากการรวบรวมคาร์ไบด์และการตกผลึกใหม่ของเฟอร์ไรต์เนื่องจากอุณหภูมิการแบ่งเบาบรรเทานั้นสูงมาก อะตอมของคาร์บอนและเหล็กมีความสามารถในการแพร่กระจายที่แข็งแกร่ง การก่อตัวของเกล็ดซีเมนต์ในระยะที่สามจะทำให้เกิดทรงกลมและเติบโตอย่างต่อเนื่อง เพิ่มขึ้นมากกว่า 500-600 การตกผลึกซ้ำแบบอัลฟ่าจะเกิดขึ้นทีละน้อย สูญเสียสัณฐานวิทยาเฟอร์ไรต์ของแถบแผ่นหรือแผ่นเดิม และสร้างรูปแบบการกระจายเมล็ดรูปหลายเหลี่ยมในองค์กรเป็นคาร์ไบด์เม็ดเมทริกซ์เฟอร์ริติก กลุ่มที่เรียกว่าซอร์ไฟต์เทมเปอร์ซอร์ไฟต์ที่มีกลไกที่ครอบคลุมดี คุณสมบัติของเฟสและการบิดเบือนของโครงตาข่ายช่วยขจัดความเครียดภายใน

(จาก 168 ตาข่ายปลอม)