Dood staalis staal dat vóór het gieten volledig is gedeoxideerd door toevoeging van een middel, zodat er tijdens het stollen vrijwel geen gas vrijkomt. Het wordt gekenmerkt door een hoge mate van chemische homogeniteit en het vrij zijn van gasporositeiten.

Halfgedood staal is meestal gedesoxideerd staal, maar de koolmonoxide laat porositeit van het blaasgattype achter, verdeeld over de staaf. De porositeit elimineert de pijp die in dood staal wordt aangetroffen en verhoogt de opbrengst tot ongeveer 90 gewichtsprocent. Voor constructiestaal met een koolstofgehalte tussen de 0,15 en 0,25% koolstof wordt veelal gebruik gemaakt van halfgedood staal, omdat het wordt gewalst waardoor de porositeit wordt gesloten.

Omrand staalAan staal, ook bekend als trekkwaliteitsstaal, wordt tijdens het gieten weinig tot geen desoxidatiemiddel toegevoegd, waardoor koolmonoxide snel uit de staaf vrijkomt. Dit veroorzaakt kleine blaasgaten in het oppervlak die later tijdens het warmwalsproces worden gesloten. Het meeste omrande staal heeft een koolstofgehalte van minder dan 0,25%, een mangaangehalte van minder dan 0,6%, en is niet gelegeerd met aluminium, silicium en titanium. Vanwege de niet-uniformiteit van de legeringselementen wordt het niet aanbevolen voor warmbewerkingstoepassingen.