Wat is de basisclassificatie van smeden?

Smeden kan worden geclassificeerd volgens de volgende methoden:

 

1. Classificeer volgens de plaatsing van smeedgereedschappen en mallen.

 

2. Geclassificeerd door vormtemperatuur te smeden.

 

3. Classificeer volgens de relatieve bewegingsmodus van smeedgereedschappen en werkstukken.

 

De voorbereiding vóór het smeden omvat de selectie van grondstoffen, materiaalberekening, snijden, verwarmen, berekening van de vervormingskracht, selectie van apparatuur en matrijsontwerp. Voordat u gaat smeden, is het noodzakelijk om een ​​goede smeermethode en smeermiddel te kiezen.

 

Smeedmaterialen bestrijken een breed scala, waaronder verschillende soorten staal en hogetemperatuurlegeringen, evenals non-ferrometalen zoals aluminium, magnesium en koper; Er worden zowel staven als profielen van verschillende afmetingen in één keer verwerkt, evenals blokken met verschillende specificaties; Naast het veelvuldig gebruik van in eigen land geproduceerde materialen die geschikt zijn voor de hulpbronnen van ons land, zijn er ook materialen uit het buitenland. De meeste vervalste materialen zijn al opgenomen in nationale normen. Er zijn ook veel nieuwe materialen ontwikkeld, getest en gepromoot. Zoals bekend hangt de kwaliteit van producten vaak nauw samen met de kwaliteit van de grondstoffen. Daarom moeten smeedwerkers uitgebreide en diepgaande materiaalkennis hebben en goed zijn in het selecteren van de meest geschikte materialen op basis van procesvereisten.

 

Materiaalberekening en snijden zijn belangrijke stappen bij het verbeteren van het materiaalgebruik en het bereiken van verfijnde plano's. Overmatig materiaal veroorzaakt niet alleen afval, maar verergert ook schimmelslijtage en energieverbruik. Als er tijdens het snijden geen kleine marge overblijft, zal dit de moeilijkheid van procesaanpassing vergroten en het uitvalpercentage verhogen. Bovendien heeft de kwaliteit van het snijvlak ook invloed op het proces en de smeedkwaliteit.

 

Het doel van verwarming is om de vervormingskracht van het smeden te verminderen en de plasticiteit van het metaal te verbeteren. Maar verwarming brengt ook een reeks problemen met zich mee, zoals oxidatie, ontkoling, oververhitting en oververbranding. Het nauwkeurig regelen van de begin- en eindsmeedtemperaturen heeft een aanzienlijke impact op de microstructuur en eigenschappen van het product. Vlamovenverwarming heeft de voordelen van lage kosten en een sterk aanpassingsvermogen, maar de verwarmingstijd is lang, wat gevoelig is voor oxidatie en ontkoling, en de werkomstandigheden moeten ook voortdurend worden verbeterd. Inductieverwarming heeft de voordelen van snelle verwarming en minimale oxidatie, maar het aanpassingsvermogen aan veranderingen in productvorm, grootte en materiaal is slecht. Het energieverbruik van het verwarmingsproces speelt een cruciale rol in het energieverbruik van de smederijproductie en moet volledig worden gewaardeerd.

 

Smeden wordt geproduceerd onder externe kracht. Daarom is de juiste berekening van de vervormingskracht de basis voor het selecteren van apparatuur en het uitvoeren van matrijsverificatie. Het uitvoeren van spannings-rekanalyses in het vervormde lichaam is ook essentieel voor het optimaliseren van het proces en het controleren van de microstructuur en eigenschappen van smeedstukken. Er zijn vier hoofdmethoden voor het analyseren van vervormingskracht. Hoewel de belangrijkste stressmethode niet erg rigoureus is, is deze relatief eenvoudig en intuïtief. Het kan de totale druk- en spanningsverdeling op het contactoppervlak tussen het werkstuk en het gereedschap berekenen en intuïtief de invloed van de aspectverhouding en wrijvingscoëfficiënt van het werkstuk daarop zien; De sliplijnmethode is streng voor vlakrekproblemen en biedt een meer intuïtieve oplossing voor spanningsverdeling bij lokale vervorming van werkstukken. De toepasbaarheid ervan is echter beperkt en is zelden gerapporteerd in de recente literatuur; De bovengrensmethode kan overschatte belastingen opleveren, maar vanuit academisch perspectief is ze niet erg rigoureus en kan ze veel minder informatie verschaffen dan de eindige-elementenmethode, dus wordt ze de laatste tijd zelden toegepast; De eindige elementenmethode kan niet alleen zorgen voor externe belastingen en veranderingen in de vorm van het werkstuk, maar ook voor de interne spannings-rekverdeling en het voorspellen van mogelijke defecten, waardoor het een zeer functionele methode is. Vanwege de lange rekentijd die nodig was en de behoefte aan verbetering van technische kwesties zoals het hertekenen van rasters, was het toepassingsbereik de afgelopen jaren beperkt tot universiteiten en wetenschappelijke onderzoeksinstellingen. In de afgelopen jaren is deze methode, met de populariteit en snelle verbetering van computers en de steeds geavanceerdere commerciële software voor eindige-elementenanalyse, een fundamenteel analytisch en computationeel hulpmiddel geworden.

 

Het verminderen van wrijving kan niet alleen energie besparen, maar ook de levensduur van mallen verbeteren. Een van de belangrijke maatregelen om wrijving te verminderen is het gebruik van smering, wat de microstructuur en eigenschappen van het product helpt verbeteren dankzij de uniforme vervorming. Door verschillende smeedmethoden en werktemperaturen zijn ook de gebruikte smeermiddelen verschillend. Glassmeermiddelen worden vaak gebruikt voor het smeden van hogetemperatuurlegeringen en titaniumlegeringen. Voor het warmsmeden van staal is grafiet op waterbasis een veelgebruikt smeermiddel. Bij koud smeden is vanwege hoge druk vaak een fosfaat- of oxalaatbehandeling vereist vóór het smeden.


Posttijd: 21 augustus 2024

  • Vorig:
  • Volgende: