1. Límite de fluencia debrida
É o límite de rendemento do material metálico cando se produce o fenómeno de cedemento, é dicir, a tensión que resiste a deformación microplástica. Para materiais metálicos sen un fenómeno de fluencia obvio, o límite de fluencia defínese como o valor de tensión de 0,2% de deformación residual, que se denomina límite de fluencia condicional ou límite de fluencia.
A forza externa maior que o límite de fluencia fará que as pezas sexan permanentemente inválidas e irreparables. Se o límite de rendemento do aceiro con baixo contido de carbono é de 207 MPa, cando sexa superior a este límite baixo a acción de forzas externas, as pezas producirán deformación permanente, menor que esta, as pezas restaurarán o aspecto orixinal.
(1) Para materiais con fenómeno de fluencia evidente, o límite de fluencia é a tensión no punto de fluencia (valor de fluencia);
(2) Para materiais sen un fenómeno de rendemento obvio, a tensión cando a desviación límite da relación lineal entre tensión e deformación alcanza un valor especificado (normalmente 0,2% da distancia da escala orixinal). Normalmente úsase para avaliar as propiedades mecánicas e mecánicas dos materiais sólidos, e é o límite real de uso do material. Debido a que a tensión supera o límite de rendemento do material despois do pescozo, a tensión aumenta, polo que o dano material non se pode usar normalmente. Cando a tensión supera o límite elástico e entra na fase de fluencia, a deformación aumenta rapidamente, o que produce non só deformación elástica senón tamén deformación plástica parcial. Cando a tensión alcanza o punto B, a deformación plástica aumenta bruscamente e a tensión-deformación flutúa lixeiramente, o que se denomina rendemento. A tensión máxima e a tensión mínima nesta fase chámanse límite de fluencia superior e límite de fluencia inferior respectivamente. Dado que o valor do límite de fluencia inferior é relativamente estable, denomínase límite de fluencia ou límite de fluencia (ReL ou Rp0,2) como índice de resistencia do material.
Algúns aceiros (como o aceiro de alto carbono) sen fenómeno de rendemento obvio, normalmente coa aparición de trazas de deformación plástica (0,2%) da tensión como límite de fluencia do aceiro, coñecido como límite de fluencia condicional.

2. Determinación debridaforza de fluencia
A resistencia de alongamento non proporcional especificada ou a tensión de alongamento residual especificada debe medirse para materiais metálicos sen fenómeno de fluencia obvio, mentres que o límite de fluencia, o límite de fluencia superior e o límite de fluencia inferior pódense medir para materiais metálicos cun fenómeno de fluencia evidente. Xeralmente, só se mide o límite de fluencia.
3. bridalímite de fluencia estándar
(1) A tensión máis alta na curva límite proporcional tensión-deformación, que se axusta á relación lineal, adoita representarse por σ P no mundo. Cando a tensión supera σ P, considérase que o material cede. Hai tres estándares de rendemento de uso común nos proxectos de construción:
(2) Límite elástico A tensión máxima que o material pode recuperar completamente despois da descarga despois da carga, non tomando como norma a deformación permanente residual. A nivel internacional, adoita expresarse como ReL. Considérase que o material cede cando a tensión supera ReL.
(3) O límite de fluencia baséase en certa deformación residual. Por exemplo, adoita utilizarse un 0,2% de tensión de deformación residual como límite de fluencia, e o símbolo é Rp0,2.
4. Factores que afectan ao límite de fluencia debrida
(1) Factores internos: combinación, organización, estrutura, natureza atómica.
(2) Os factores externos inclúen a temperatura, a taxa de deformación e o estado de tensión.
φ é unha unidade xeral, refírese ao diámetro de tubos e cóbados, aceiro e outros materiais, tamén se pode dicir que o diámetro, como φ 609,6 mm refírese ao diámetro de 609,6 mm.