1. Forza de rendemento debrida
É o límite de rendemento do material metálico cando se produce o fenómeno de rendemento, é dicir, o estrés que resiste a deformación microplástica. Para materiais metálicos sen fenómeno de rendemento evidente, o límite de rendemento defínese como o valor do estrés do 0,2% de deformación residual, que se denomina límite de rendemento condicional ou forza de rendemento.
A forza externa maior que a forza de rendemento fará que as pezas sexan inválidas e irreparables permanentemente. Se o límite de rendemento do aceiro baixo carbono é de 207MPa, cando sexa superior a este límite baixo a acción das forzas externas, as pezas producirán deformación permanente, menos que isto, as partes restaurarán o aspecto orixinal.
(1) Para materiais con fenómeno de rendemento evidente, a forza de rendemento é a tensión no punto de rendemento (valor de rendemento);
(2) Para materiais sen fenómeno de rendemento evidente, o estrés cando a desviación límite da relación lineal entre o estrés e a tensión alcanza un valor especificado (normalmente o 0,2% da distancia de escala orixinal). Normalmente úsase para avaliar as propiedades mecánicas e mecánicas dos materiais sólidos e é o límite real do uso do material. Debido a que no estrés supera o límite de rendemento do material despois do pescozo, a tensión aumenta, de xeito que o dano material, non se pode usar normalmente. Cando o estrés supera o límite elástico e entra na fase de rendemento, a deformación aumenta rapidamente, o que produce non só deformación elástica senón tamén deformación plástica parcial. Cando o estrés alcanza o punto B, a tensión plástica aumenta drasticamente e a tensión-tensión fluctúa lixeiramente, o que se chama rendemento. A tensión máxima e a tensión mínima nesta fase chámanse punto de rendemento superior e o punto de rendemento inferior respectivamente. Dado que o valor do punto de rendemento inferior é relativamente estable, chámase punto de rendemento ou forza de rendemento (REL ou RP0.2) como índice de resistencia ao material.
Algún aceiro (como o aceiro de alto carbono) sen fenómeno de rendemento evidente, normalmente coa aparición de deformación plástica (0,2%) do estrés como a forza de rendemento do aceiro, coñecida como a forza de rendemento condicional.

2. Determinación debridaforza de rendemento
A resistencia de elongación non proporcional especificada ou o estrés de elongación residual especificado debe medirse para materiais metálicos sen fenómeno de rendemento evidente, mentres que a forza de rendemento, a forza de rendemento superior e a resistencia de rendemento menor pódense medir para materiais metálicos con fenómeno de rendemento evidente. Xeralmente, só se mide a forza de rendemento.
3. bridaestándar de forza de rendemento
(1) A maior tensión na curva de tensión de tensión límite proporcional, que se axusta á relación lineal, normalmente está representada por σ P no mundo. Cando o estrés supera σ P, considérase que o material produce. Hai tres estándares de rendemento de uso común nos proxectos de construción:
(2) Limitar elástico a tensión máxima de que o material pode recuperarse completamente despois da descarga despois da carga, non tomando deformación permanente residual como estándar. A nivel internacional, normalmente exprésase como rel. Considérase que o material produce cando o estrés supera a rel.
(3) A forza de rendemento baséase en certas deformacións residuais. Por exemplo, o estrés de deformación residual do 0,2% adoita usarse como forza de rendemento e o símbolo é RP0.2.
4. Factores que afectan a forza de rendemento debrida
(1) Os factores internos son: combinación, organización, estrutura, natureza atómica.
(2) Os factores externos inclúen a temperatura, a taxa de tensión e o estado de tensión.
φ é unha unidade xeral, refírese ao diámetro de tubaxes e cóbado, aceiro e outros materiais, tamén se pode dicir que é o diámetro, como φ 609,6 mm, refírese ao diámetro de 609,6 mm.