اصطکاک درجعلاصطکاک بین دو فلز با ترکیب و خواص متفاوت (آلیاژها)، بین فلز نرم (قطعه کار) و فلز سخت (قالب) است. در صورت عدم روانکاری، اصطکاک تماس دو نوع فیلم اکسید سطح فلز است. در شرایط روانکاری، اصطکاک تماس بین لایه اکسید روی دو سطح فلزی و محیط روان کننده به ترتیب و اصطکاک بین سطح لایه داخلی قطعه کار که هنوز اکسید نشده و دارای نیروی جذب بالایی است، می باشد. و اصطکاک بین محیط روان کننده و سطح قالب و ناحیه اصطکاک (تماس) واقعی در حال افزایش است.

با توجه به ویژگی های اصطکاک بین لایه خالی و سطح تماس قالب درفرآیند آهنگری، نتایج زیر حاصل می شود:
(1) نیروی تغییر شکل به دلیل اصطکاک 10٪ افزایش می یابد و مصرف انرژی بر این اساس افزایش می یابد.
(2) اصطکاک منجر به تغییر شکل ناهموار آهنگری می شود، به طوری که ساختار و عملکرد دانه داخلی یکنواخت نیست و کیفیت سطح کاهش می یابد.
(3) اصطکاک منجر به کاهش شکل هندسی و دقت ابعادی آهنگری می شود، که منجر به ضایعات آهنگری در زمانی که آهنگرها به طور جدی پر نمی شوند، می شود.
(4) اصطکاک منجر به سایش تشدید قالب می شود و عمر آن را کوتاه می کند.
(5) افزایش مقاومت اصطکاک موضعی حفره می‌تواند حفره‌ای را که پر کردن آن دشوار است، فلز را صاف کند و سرعت رد را کاهش دهد.
می توان مشاهده کرد که اصطکاک یک شمشیر دو لبه استتولید آهنگری، که هم مزایا و هم معایبی دارد. بنابراین، اصطکاک در فرآیند آهنگری باید به شدت کنترل شود تا از روند عادی آهنگری اطمینان حاصل شود.