آهنگری یک تکنیک پردازش فلز است که عمدتاً از نیروهای خارجی برای ایجاد تغییر شکل پلاستیک مواد فلزی در طول فرآیند تغییر شکل استفاده می کند و در نتیجه شکل، اندازه و ریزساختار آنها را تغییر می دهد.

هدف از آهنگری می تواند به سادگی تغییر شکل فلز یا بهبود استحکام، سختی یا سایر خواص مکانیکی مواد باشد.

مزایاآهنگری:

1. بهبود عملکرد مکانیکی: آهنگری می تواند به طور قابل توجهی استحکام، سختی، چقرمگی و مقاومت در برابر سایش مواد فلزی را افزایش دهد. این بهبود عملکرد عمدتاً به دلیل تغییرات در ریزساختار و بافت فلز در طول تغییر شکل است.

2. کاهش تنش داخلی: تغییر شکل پلاستیک ایجاد شده در طول فرآیند آهنگری می تواند به طور موثر تنش داخلی مواد را آزاد کند و از بروز ترک یا تغییر شکل در طول استفاده بعدی جلوگیری یا کاهش دهد.

3. کاهش زمان پردازش: در مقایسه با سایر تکنیک های پردازش فلز مانند ریخته گری و نورد، آهنگری معمولاً به ساعات کار و تجهیزات پردازش کمتری نیاز دارد و در نتیجه هزینه های تولید کمتر می شود.

4. بهبود عمر قالب: در طول فرآیند آهنگری، تغییر شکل فلز یکنواخت است و سایش روی قالب نسبتاً کم است که به افزایش طول عمر قالب کمک می کند.

5. آزادی طراحی بهتر: با توجه به این واقعیت که آهنگری می تواند به طور مستقیم اشکال پیچیده را تشکیل دهد، آزادی طراحی بیشتری را می توان برای برآوردن نیازهای عملکردی خاص به دست آورد.