آهنگریبه طور کلی هستندجعلیبعد ازجعل، برش، عملیات حرارتی و سایر روش ها. به منظور اطمینان از کیفیت ساخت قالب و کاهش هزینه تولید، مواد باید چکش خواری، ماشین کاری، سختی پذیری، سختی پذیری و آسیاب پذیری خوبی داشته باشند. همچنین باید حساسیت کمی به اکسیداسیون، کربن زدایی و رفع تغییر شکل و ترک داشته باشد.
1، چکش خواری:داغ کم داردجعلمقاومت در برابر تغییر شکل، انعطاف پذیری خوب، محدوده دمای آهنگری گسترده است، ترک خوردگی سرد و گرایش کاربید شبکه بارش کم است.
2، فرآیند بازپخت:محدوده دمای بازپخت کروی گسترده است، سختی بازپخت کم است و محدوده نوسان کوچک است، سرعت کروی شدن زیاد است.
3، ماشینکاری برش:مقدار برش زیاد، تلفات کم ابزار، زبری کم سطح ماشینکاری.
4، اکسیداسیون، حساسیت زدایی کربن:گرمایش با دمای بالا، مقاومت در برابر اکسیداسیون می تواند خوب باشد، سرعت کربن زدایی کند است، به محیط گرمایش حساس نیست، تولید تمایل حفره ای کوچک است.
5، سختی پذیری:پس از کوئنچ دارای سختی سطحی یکنواخت و بالا می باشد.
6، سختی پذیری:پس از کوئنچ می توان لایه سخت کننده عمیق تری به دست آورد و محیط کوئنچ را می توان با کوئنچ متوسط ​​سخت کرد.
7، کاهش تمایل به ترک خوردگی تغییر شکل:تغییر حجم معمولی خاموش کردن کوچک است، شکل تاب می‌خورد، اعوجاج جزئی است، تمایل به تغییر شکل غیرعادی کم است. کوئنچ معمولی حساسیت ترک خوردگی پایینی دارد و نسبت به دمای کوئنچ و شکل قطعه کار حساس نیست.
8، قابلیت آسیاب کردن:از دست دادن نسبی چرخ سنگ زنی کوچک است، مقدار سنگ زنی بدون محدودیت سوختگی زیاد است، کیفیت چرخ سنگ زنی و شرایط خنک کننده حساس نیست، آسیب پوشیدن و ترک سنگ زنی آسان نیست.