فلنج که به عنوان فلنج یا فلنج نیز شناخته می شود. فلنج قطعه ای است که شفت ها را به هم متصل می کند و برای اتصال انتهای لوله استفاده می شود. فلنج های ورودی و خروجی تجهیزات نیز مفید هستند که برای اتصال دو دستگاه مانند فلنج های گیربکس استفاده می شود. اتصال فلنج یا اتصال فلنج به اتصال قابل جدا شدنی اطلاق می شود که از ترکیبی از فلنج ها، واشرها و پیچ های متصل به هم به عنوان یک ساختار آب بندی تشکیل می شود. فلنج خط لوله به فلنجی اطلاق می شود که برای لوله کشی در تجهیزات خط لوله استفاده می شود و زمانی که روی تجهیزات استفاده می شود به فلنج های ورودی و خروجی تجهیزات اشاره دارد. با توجه به سطوح مختلف فشار اسمی شیرها، فلنج هایی با سطوح فشار متفاوت در فلنج های خط لوله پیکربندی می شوند. در این راستا، مهندسان آلمانی Ward WODE چندین سطح فشار فلنج معمولی را بر اساس استانداردهای بین المللی معرفی می کنند:

طبق ASME B16.5، فلنج های فولادی دارای 7 درجه فشار هستند: Class150-300-400-600-900-1500-2500 (فلنج های استاندارد ملی مربوطه دارای PN0.6، PN1.0، PN1.6، PN2.5، PN4 هستند. .0، PN6.4، PN10، PN16، PN25، رتبه بندی PN32Mpa)

درجه فشار فلنج بسیار واضح است. فلنج های کلاس 300 می توانند فشار بیشتری را نسبت به کلاس 150 تحمل کنند زیرا فلنج های کلاس 300 برای تحمل فشار بیشتر باید از مواد بیشتری ساخته شوند. با این حال، ظرفیت فشاری فلنج ها تحت تأثیر عوامل متعددی است. درجه فشار یک فلنج بر حسب پوند بیان می شود و روش های مختلفی برای نشان دادن درجه فشار وجود دارد. به عنوان مثال، معانی 150Lb، 150Lbs، 150 # و Class150 یکسان است.