اکسیداسیون ازآهنگریعمدتاً تحت تأثیر ترکیب شیمیایی فلز گرم شده و عوامل داخلی و خارجی حلقه گرمایش (مانند ترکیب گاز کوره، دمای گرمایش و غیره) است.
1) ترکیب شیمیایی مواد فلزی
مقدار رسوب اکسید تشکیل شده ارتباط نزدیکی با ترکیب شیمیایی دارد. هرچه میزان کربن فولاد بیشتر باشد، مقیاس اکسید کمتری تشکیل می‌شود، به خصوص زمانی که محتوای کربن از 0.3 درصد بیشتر شود. این به این دلیل است که پس از اکسید شدن کربن، لایه ای از گاز مونوکسید (CO) بر روی سطح خالی تشکیل می شود که در مهار اکسیداسیون ادامه دارد. فولاد آلیاژی در عناصر کروم، نیکل، آل، مو، سی و سایر عناصر، هر چه حرارت بیشتر در زمان تشکیل رسوب کمتر باشد، چون این عناصر اکسید شده بودند، می‌توانند لایه‌ای را روی سطح فیلم اکسید متراکم فولاد تشکیل دهند و آن و فولاد نزدیک به ضریب انبساط حرارتی است و محکم به سطح چسبیده است، شکستن و سقوط آسان نیست، بنابراین برای جلوگیری از اکسیداسیون بیشتر، محافظت می شود. فولاد بدون پوسته مقاوم در برابر حرارت، فولاد آلیاژی است که تعداد بیشتری از عناصر فوق را دارد و زمانی که میزان نیکل و کروم در فولاد 13 درصد باشد؟ در 20% تقریبا هیچ اکسیداسیونی رخ نمی دهد.
2) ترکیب گاز کوره
ترکیب گاز کوره تاثیر زیادی در شکل گیری داردجعلمقیاس، همانآهنگری فولادیدر جو گرمایشی مختلف، تشکیل مقیاس یکسان نیست، در گاز کوره اکسید کننده، تشکیل مقیاس بیشتر است، خاکستری روشن، به راحتی حذف می شود. در گاز کوره خنثی (عمدتاً حاوی N2) و گاز کوره احیا کننده (حاوی CO، H2 و غیره)، مقیاس اکسید تشکیل شده کمتر سیاه است و به راحتی حذف نمی شود. به منظور به حداقل رساندن تشکیل و حذف رسوب اکسید، باید به کنترل ترکیب گاز کوره در هر مرحله از گرمایش توجه شود. به طور کلی، آهنگرها زیر 1000 درجه سانتیگراد هستند و هنگام گرم کردن از گاز کوره اکسید شده استفاده می شود، زیرا در این زمان دما بالا نیست، فرآیند اکسیداسیون بسیار شدید نیست و مقیاس اکسید تشکیل شده به راحتی حذف می شود. هنگامی که دما از 1000 ℃ تجاوز می کند، به خصوص در مرحله نگهداری دمای بالا، برای کاهش تولید مقیاس اکسید باید از گاز کاهنده کوره یا گاز کوره خنثی استفاده شود.
ماهیت گاز کوره در کوره گرمایش شعله بستگی به مقدار هوای وارد شده به سوخت در طی احتراق دارد. اگر ضریب هوای اضافی در کوره خیلی زیاد باشد، عرضه هوا بیش از حد باشد، گاز کوره اکسید شود، مقیاس اکسید فلز بیشتر باشد، اگر ضریب هوای اضافی در کوره 0.4 باشد؟ در 0.5، گاز کوره قابل کاهش است، و یک فضای محافظ برای جلوگیری از تشکیل مقیاس اکسید و عدم گرمایش اکسیداسیون ایجاد می کند.

3) دمای گرمایش
دمای گرمایش نیز عامل اصلی تشکیل رسوب آهنگری است، هر چه دمای گرمایش بالاتر باشد، اکسیداسیون شدیدتر است. در 570 ℃؟ قبل از 600 ℃، اکسیداسیون آهنگری آهسته است، از 700 ℃ سرعت اکسیداسیون شتاب، به 900 ℃؟ در دمای 950 درجه، اکسیداسیون بسیار مهم است. اگر نرخ اکسیداسیون در دمای 900 درجه سانتیگراد 1، در 1000 درجه سانتیگراد 2، در دمای 1100 درجه سانتیگراد 3.5 و در دمای 1300 درجه سانتیگراد 7 در نظر گرفته شود، شش برابر افزایش می یابد.
4) زمان گرم شدن
هر چه زمان گرم شدن آهنگری در گاز اکسید کننده در کوره بیشتر باشد، انتشار اکسیداسیون بیشتر است و مقیاس اکسید بیشتر تشکیل می شود، به خصوص در مرحله گرمایش با دمای بالا، بنابراین زمان گرم شدن باید تا حد امکان کاهش یابد. به خصوص زمان گرمایش و زمان نگهداری در دمای بالا باید تا حد امکان کوتاه شود.
علاوه بر این، شمش آهنگری در دمای بالا نه تنها در کوره اکسید می شود، بلکه در فرآیند آهنگری نیز اکسید می شود، اگرچه مقیاس اکسید روی بیلت تمیز می شود، اما اگر دمای بیلت همچنان بالا باشد، دو بار اکسید می شود، اما سرعت اکسیداسیون با کاهش دمای بیلت به تدریج ضعیف می شود.