سختی پذیری و سختی پذیری شاخص های عملکردی هستند که توانایی خاموش شدن را مشخص می کنندآهنگریو همچنین مبنای مهمی برای انتخاب و استفاده از مواد هستند.سختی پذیریحداکثر سختی است که aجعلمی تواند در شرایط ایده آل دست یابد. عامل اصلی تعیین کننده درجه سخت شدنجعلمحتوای کربن استجعلو یا به طور دقیق تر محتوای کربن محلول جامد در آستنیت در هنگام کوئنچ و حرارت دادن. هر چه محتوای کربن بیشتر باشد، درجه سختی فولاد بالاتر خواهد بود. اگرچه عناصر آلیاژی در فولاد تأثیر کمی بر سختی پذیری فولاد دارند، اما تأثیر زیادی بر سختی پذیری فولاد دارند.
سختی پذیری مشخصه ای است که عمق و توزیع سختی فولاد سخت شده را در شرایط مشخص تعیین می کند. یعنی توانایی بدست آوردن عمق لایه سخت شده در هنگام سخت شدن فولاد که یکی از ویژگی های ذاتی فولاد است. سختی پذیری در واقع منعکس کننده سهولت تبدیل آستنیت به مارتنزیت در هنگام خاموش شدن فولاد. این امر عمدتاً به پایداری فوق سرد مربوط می شود. آستنیت در فولاد، یا به نرخ خنک کننده بحرانی درفولاد آهنگری.

پس از کوئنچ، ساختار متالوگرافی و منحنی های توزیع سختی روی سطح مقطع محیط خنک کننده مشاهده می شود. خط مقطع مارتنزیت است و باقیمانده به نواحی غیر مارتنزیتی تقسیم می شود، یعنی ساختار قبل از خاموش شدن. سختی مارتنزیت مواد در سمت چپ بیشتر است، یعنی سخت شدن بهتر است. سرعت سرد شدن بخش آهنگری در طول کوئنچ کردن از مکانی به مکان دیگر متفاوت است. سرعت خنک شدن قطعه سطح حداکثر است و سرعت خنک کننده با رسیدن مرکز به مرکز کاهش می یابد. اگر سرعت سرد شدن سطح و مرکز آهنگری بیشتر از سرعت خنک کننده بحرانی آهنگری فولادی باشد، ساختار مارتنزیت را می توان در امتداد کل بخش آهنگری به دست آورد، یعنی آهنگری فولاد کاملاً خاموش شود. قسمت مرکزی کمتر از نرخ بحرانی خنک‌سازی است، مارتنزیت روی سطح و بافت غیر مارتنزیتی در قلب به‌دست می‌آید که نشان می‌دهد آهنگری فولاد از بین نرفته است.
در تولید، سختی پذیری موثر فولادآهنگریمعمولاً با عمق لایه سخت‌کننده مؤثر بیان می‌شود، یعنی فاصله عمودی از سطح اندازه‌گیری شده تا 50 درصد (کسر حجمی) مارتنزیت. همچنین اندازه‌گیری فاصله عمودی از سطح تا سختی مشخص برای اندازه‌گیری مفید است. عمق لایه سخت شدن موثر را نشان می دهد. برای مثال، عمق سخت شدن القایی (DS) و عمق عملیات حرارتی شیمیایی (DC) با فاصله عمودی از سطح به سختی مشخص شده است.
توزیع انرژی قطعات مکانیکی پس از خاموش کردن و تمپر کردنآهنگریبا سختی پذیری های مختلف در شکل نشان داده شده است. سختی پذیری بالا از خواص مکانیکی آن در امتداد مقطع توزیع یکنواخت است و نفوذ فرونشاندن با خواص مکانیکی کم، چقرمگی کمتر است. زیرا پس از تمپر شدنآهنگری فولادیبا سختی پذیری بالا، ساختار آنها از سطح به داخل سوکسله گرانولی است که دارای برمستره پذیری بالایی است، در حالی که فولاد با سختی پذیری پایین دارای فریت شل در قلب خود است که دارای برمستره پذیری پایینی است.
(از duan168.com)