1. فریت
فریت یک محلول جامد بینابینی است که توسط کربن محلول در -Fe تشکیل می شود. این اغلب به صورت F یا F بیان می‌شود. ساختار شبکه مکعبی فله‌مرکز آلفا-Fe را حفظ می‌کند.
2. آستنیت
آستنیت محلول جامد بینابینی کربن محلول در -Fe است که معمولاً به صورت A یا A بیان می شود. ساختار شبکه مکعبی گاما-Fe را حفظ می کند. استحکام کم، سختی کم و تغییر شکل پلاستیک آسان.

3. سمنتیت
سمنتیت ترکیبی است که از آهن و کربن تشکیل شده است که فرمول شیمیایی آن Fe3C است. حاوی 6.69 درصد کربن و ساختار بلوری پیچیده است. سیمانیت در فولاد کربنی نقش تقویت کننده ای دارد. در آلیاژهای آهن-کربن، هر چه محتوای کربن بیشتر باشد، سیمانیت بیشتر، سختی و سختی بیشتر می شود. انعطاف پذیری آلیاژها کمتر است.
4. پرلیت
پرلیت مخلوطی مکانیکی از فریت و سیمانیت است که معمولاً با P نشان داده می شود. میانگین کربن پرلیت 0.77٪ است و خواص مکانیکی آن بین فریت و سمنتیت، با استحکام بالا، سختی متوسط ​​و خاصیت پلاستیسیته است. با عملیات حرارتی، سمنتیت می تواند به صورت دانه ای بر روی ماتریس فریت پخش شود. این نوع ساختار را پرلیت کروی می نامند و عملکرد جامع آن بهتر است.
5. لدبوریت
لوتنیت مخلوطی مکانیکی از آستنیت و سیمانیت است که معمولاً به صورت Ld بیان می‌شود. میانگین کربن لوتنیت 4.3 درصد است. وقتی تا دمای 727 درجه سانتیگراد سرد شود، آستنیت موجود در لوستنیت به پرلیت تبدیل می‌شود. بنابراین در دمای زیر 727 درجه سانتیگراد، لوتنیت از گلابی تشکیل شده است. و سمنتیت که در دمای پایین لوتنیت نامیده می شود که با نشان داده می شود Ld '. ریزساختار لوتنیت بر پایه سمنتیت است، بنابراین خواص مکانیکی آن سخت و شکننده است.