1. Errendimendu-indarrabrida
Material metalikoaren errendimendu-muga al da errendimendu-fenomenoa gertatzen denean, hau da, deformazio mikroplastikoari aurre egiten dion tentsioa. Eten-fenomeno agerikorik ez duten metalezko materialen kasuan, errendimendu-muga % 0,2ko hondar-deformazioaren tentsio-balioa bezala definitzen da, errendimendu-muga baldintzatua edo erresistentzia deitzen dena.
Etendura-indarra baino kanpoko indarra handiagoak piezak betirako baliogabe eta konponezin bihurtuko ditu. Karbono gutxiko altzairuaren errendimendu-muga 207MPa bada, kanpoko indarren eraginpean muga hori baino handiagoa denean, piezak deformazio iraunkorra sortuko dute, hori baino txikiagoa, piezak jatorrizko itxura berreskuratuko dute.
(1) Eten-fenomeno agerikoa duten materialen kasuan, eten-indarra isurte-puntuan dagoen tentsioa da (elaskortasun-balioa);
(2) Errendimendu-fenomeno agerikorik ez duten materialen kasuan, tentsioa eta tentsioaren arteko erlazio linealaren muga-desbideratzea balio zehatz batera iristen denean (normalean jatorrizko eskalaren distantziaren % 0,2). Material solidoen propietate mekanikoak eta mekanikoak ebaluatzeko erabili ohi da, eta materialaren erabileraren benetako muga da. Lepoaren ondoren tentsioak materialaren etekin-muga gainditzen duelako, tentsioa handitzen da, eta, beraz, kalte materiala ezin da normalean erabili. Esfortzuak muga elastikoa gainditzen duenean eta etekin-etapan sartzen denean, deformazioa azkar handitzen da, eta horrek deformazio elastikoa ez ezik deformazio plastiko partziala ere sortzen du. Esfortzua B puntura iristen denean, tentsio plastikoa nabarmen handitzen da eta tentsio-tentsioa apur bat aldatzen da, etekina deitzen zaiona. Fase honetako tentsio maximoari eta tentsio minimoari goiko ete-puntua eta beheko etenaldi-puntua deitzen dira hurrenez hurren. Etenaldi-puntu baxukoaren balioa nahiko egonkorra denez, erresistentzia-puntua edo erresistentzia-indizea (ReL edo Rp0,2) deitzen zaio.
Altzairu batzuk (adibidez, karbono handiko altzairua) errendimendu-fenomeno nabaririk gabe, normalean tentsioaren deformazio plastikoaren aztarna (% 0,2) gertatzen da altzairuaren erresistentzia erresistente gisa, baldintzapeko erresistentzia gisa ezagutzen dena.

2.-ren zehaztapenabridaetekin indarra
Zehaztutako luzapen ez-proportzionalaren indarra edo zehaztutako hondar luzapen-tentsioa neurtu behar da etekin-fenomeno nabaririk gabeko metalezko materialen kasuan, eta etekin-indarra, goiko eten-indarra eta beheko etenaldi-erresistentzia neurtu daitezke, berriz, etekin-fenomeno bistakoa duten metalezko materialetan. Oro har, etekin-indarra bakarrik neurtzen da.
3. bridaerrendimendu-indarra estandarra
(1) Erlazio linealarekin bat datorren muga proportzionaleko tentsio-deformazio kurbako tentsiorik handiena σ P-k adierazten du munduan. Esfortzuak σ P gainditzen duenean, materiala etekina dela jotzen da. Eraikuntza proiektuetan erabili ohi diren hiru errendimendu-arau daude:
(2) Muga elastikoa Materialak kargatu ondoren deskargatu ondoren guztiz berreskura dezakeen tentsio maximoa, estandar gisa hondar deformazio iraunkorrik hartu gabe. Nazioartean, normalean ReL gisa adierazi ohi da. Materiala errendimendutzat hartzen da tentsioak ReL gainditzen duenean.
(3) Etendura-indarra hondar-deformazio jakin batean oinarritzen da. Esaterako, % 0,2ko deformazio-esfortzu hondar-esfortzua erabili ohi da isiltasun-erresistentzia gisa, eta ikurra Rp0,2 da.
4. Etekin-indarra eragiten duten faktoreakbrida
(1) Barne-faktoreak hauek dira: konbinazioa, antolaketa, egitura, izaera atomikoa.
(2) Kanpoko faktoreak tenperatura, tentsio-tasa eta tentsio-egoera dira.
φ unitate orokor bat da, hodien eta ukondoen, altzairuaren eta beste materialen diametroari egiten dio erreferentzia, diametroa dela ere esan daiteke, hala nola, φ 609,6 mm 609,6 mm-ko diametroa aipatzen du.