1. Υπάρχουν τέσσερις μέθοδοι στίλβωσης διφασώνφλάντζα από χάλυβα: Χειροκίνητο, μηχανικό, χημικό και ηλεκτροχημικό. Την αντίσταση στη διάβρωση και τη διακόσμηση τουφλάντζαμπορεί να βελτιωθεί με στίλβωση. Το υπάρχον υγρό ηλεκτρικής στίλβωσης από ανοξείδωτο χάλυβα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί φωσφορικό οξύ και χρωμικό ανυδρίτη. Κατά τη διαδικασία του στίλβου και του καθαρισμού, κάποιο χρώμιο και φωσφόρο θα εκφορτωθεί στα λύματα, προκαλώντας ρύπανση στο περιβάλλον.

2. Η μεμβράνη παθητικοποίησης θα σχηματιστεί στην επιφάνεια του Duplexφλάντζα από χάλυβα, και η μεμβράνη οξειδίου θα αρχίσει να διαλύεται. Επειδή η επιφανειακή μικροδομή του διπλούφλάντζα από χάλυβαδεν είναι συνεπές, το ελαφρώς κυρτό τμήμα της επιφάνειας διαλύεται κατά προτίμηση και ο ρυθμός διάλυσης θα είναι υψηλότερος από αυτόν του κοίλου τμήματος. Η διάλυση και ο σχηματισμός της μεμβράνης είναι σχεδόν ταυτόχρονα, αλλά οι ταχύτητες τους είναι διαφορετικές. Ως αποτέλεσμα, η τραχύτητα της επιφάνειας της φλάντζας του χάλυβα διφασών μειώνεται, με αποτέλεσμα μια ομαλή, λαμπερή επιφάνεια.
3. Ορισμένα επιφανειακά ελαττώματα, όπως οι επιφανειακοί πόροι και οι γρατζουνιές μπορούν να γεμίσουν με στίλβωση, έτσι ώστε να βελτιωθεί η αντοχή στην κόπωση και η σχετική αντοχή στη διάβρωση. Οι φλάντζες από χάλυβα διφάσης έχουν περισσότερο από το διπλάσιο της αντοχής απόδοσης του ωστενιτικού ανοξείδωτου χάλυβα και έχουν επαρκή πλαστικότητα και ανθεκτικότητα που απαιτούνται για αυτή τη χύτευση, καθώς και ανώτερη αντοχή στη διάβρωση της διάβρωσης, ειδικά σε περιβάλλον χλωριούχου.