1. Υπάρχουν τέσσερις μέθοδοι γυαλίσματος διφασικήςχαλύβδινη φλάντζα: χειροκίνητο, μηχανικό, χημικό και ηλεκτροχημικό. Η αντοχή στη διάβρωση και η διακόσμηση τουφλάντζαμπορεί να βελτιωθεί με γυάλισμα. Το υπάρχον ηλεκτρικό γυαλιστικό υγρό από ανοξείδωτο χάλυβα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί φωσφορικό οξύ και χρωμικό ανυδρίτη. Κατά τη διαδικασία γυαλίσματος και καθαρισμού, λίγο χρώμιο και φώσφορος θα απορρίπτονται στα λύματα, προκαλώντας ρύπανση στο περιβάλλον.

2. Το φιλμ παθητικοποίησης θα σχηματιστεί στην επιφάνεια του duplexχαλύβδινη φλάντζακαι το φιλμ οξειδίου θα αρχίσει να διαλύεται. Επειδή η επιφανειακή μικροδομή του duplexχαλύβδινη φλάντζαδεν είναι συνεπές, το ελαφρώς κυρτό τμήμα της επιφάνειας διαλύεται κατά προτίμηση και ο ρυθμός διάλυσης θα είναι υψηλότερος από αυτόν του κοίλου τμήματος. Η διάλυση και ο σχηματισμός της μεμβράνης είναι σχεδόν ταυτόχρονα, αλλά οι ταχύτητες τους είναι διαφορετικές. Ως αποτέλεσμα, η τραχύτητα της επιφάνειας της διφασικής χαλύβδινης φλάντζας μειώνεται, με αποτέλεσμα μια λεία, γυαλιστερή επιφάνεια.
3. Ορισμένα επιφανειακά ελαττώματα, όπως επιφανειακοί πόροι και γρατσουνιές, μπορούν να καλυφθούν με γυάλισμα, έτσι ώστε να βελτιωθεί η αντοχή στην κόπωση και η αντίστοιχη αντίσταση στη διάβρωση. Οι διφασικές φλάντζες χάλυβα έχουν περισσότερο από τη διπλάσια αντοχή διαρροής από τον ωστενιτικό ανοξείδωτο χάλυβα και έχουν επαρκή πλαστικότητα και σκληρότητα που απαιτούνται για αυτό το καλούπι, καθώς και ανώτερη αντοχή στη διάβρωση κατά της καταπόνησης, ειδικά σε περιβάλλοντα χλωρίου.