Κάθε υλικό στον κλάδο έχει μακρά ιστορία, αλλά σήμερα μιλάμε κυρίως για την ιστορική εξέλιξη τουκραδασμούς από κράμα χαλύβδινου.
Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τη δεκαετία του 1960,κραδασμούς από κράμα χαλύβδινουήταν κυρίως η εποχή της ανάπτυξης χάλυβα χάλυβα υψηλής αντοχής και εξαιρετικά υψηλής αντοχής. Λόγω των αναγκών της αεροπορικής βιομηχανίας και της ανάπτυξης της τεχνολογίας πυραύλων, πολλοί νέοι χάλυβες υψηλής αντοχής και χάλυβες εξαιρετικά υψηλής αντοχής εμφανίστηκαν βαθμοί, όπως ο ανοξείδωτος χάλυβας υψηλής αντοχής και οι διάφοροι χάλυβες υψηλής αντοχής χαμηλής κατάστασης, είναι οι αντιπροσωπευτικοί του χάλυβα. Μετά από τη δεκαετία του 1960, πολλές νέες μεταλλουργικές τεχνολογίες, ειδικά η τεχνολογία εξευγενισμού εκτός του δαντέλου, υιοθετήθηκαν ευρέως. Ο χάλυβας κράματος άρχισε να αναπτύσσεται προς την κατεύθυνση υψηλής καθαρότητας, υψηλής ακρίβειας και υπερ-χαμηλού άνθρακα. Το Maraging Steel και ο εξαιρετικά φιλόξενος φερρίτης εμφανίστηκαν και πάλι.