Η οξείδωση τωνσφυρηλατήματαεπηρεάζεται κυρίως από τη χημική σύσταση του θερμαινόμενου μετάλλου και τους εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες του δακτυλίου θέρμανσης (όπως η σύνθεση αερίου κλιβάνου, η θερμοκρασία θέρμανσης κ.λπ.).
1) Χημική σύνθεση μεταλλικών υλικών
Η ποσότητα της σχηματιζόμενης κλίμακας οξειδίου σχετίζεται στενά με τη χημική σύνθεση. Όσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα του χάλυβα σε άνθρακα, τόσο λιγότερη κλίμακα σχηματίζεται οξείδιο, ειδικά όταν η περιεκτικότητα σε άνθρακα υπερβαίνει το 0,3%. Αυτό συμβαίνει επειδή μετά την οξείδωση του άνθρακα, σχηματίζεται ένα στρώμα αερίου μονοξειδίου (CO) στην επιφάνεια του ακατέργαστου, το οποίο παίζει ρόλο στην αναστολή της συνεχιζόμενης οξείδωσης. Ο κραματοποιημένος χάλυβας σε Cr, Ni, Al, Mo, Si και άλλα στοιχεία, όσο περισσότερη θέρμανση όταν ο σχηματισμός της κλίμακας είναι μικρότερος, επειδή αυτά τα στοιχεία οξειδώθηκαν, μπορεί να σχηματίσει ένα στρώμα στην επιφάνεια του πυκνού φιλμ οξειδίου του χάλυβα, και αυτό και Ο χάλυβας έχει κοντά στο συντελεστή θερμικής διαστολής και στερεώνεται σταθερά στην επιφάνεια, δεν είναι εύκολο να σπάσει και να πέσει, έτσι ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω οξείδωση, προστασία. Ο ανθεκτικός στη θερμότητα μη αποκολλούμενος χάλυβας είναι κραματοποιημένος χάλυβας με περισσότερα από τα παραπάνω στοιχεία και όταν η περιεκτικότητα του χάλυβα σε Ni και Cr είναι 13%; Στο 20%, σχεδόν δεν υπάρχει οξείδωση.
2) Σύνθεση αερίου κλιβάνου
Η σύνθεση αερίου κλιβάνου έχει μεγάλη επίδραση στο σχηματισμό τουσφυρηλάτησηκλίμακα, το ίδιοσφυρηλάτηση από χάλυβασε διαφορετική ατμόσφαιρα θέρμανσης, ο σχηματισμός της κλίμακας δεν είναι ο ίδιος, στο οξειδωτικό αέριο του κλιβάνου, ο σχηματισμός της κλίμακας είναι ο περισσότερος, ανοιχτό γκρι, εύκολο να αφαιρεθεί. Σε ουδέτερο αέριο κλιβάνου (που περιέχει κυρίως Ν2) και αναγωγικό αέριο κλιβάνου (που περιέχει CO, H2, κ.λπ.), η σχηματιζόμενη κλίμακα οξειδίου είναι λιγότερο μαύρη και δεν αφαιρείται εύκολα. Προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο σχηματισμός και η αφαίρεση αλάτων οξειδίου, θα πρέπει να δοθεί προσοχή στον έλεγχο της σύνθεσης του αερίου του κλιβάνου σε κάθε στάδιο της θέρμανσης. Σε γενικές γραμμές, τα σφυρήλατα είναι κάτω από 1000℃ και χρησιμοποιείται οξειδωμένο αέριο κλιβάνου κατά τη θέρμανση, επειδή η θερμοκρασία δεν είναι υψηλή αυτή τη στιγμή, η διαδικασία οξείδωσης δεν είναι πολύ σοβαρή και η κλίμακα οξειδίου που σχηματίζεται είναι εύκολο να αφαιρεθεί. Όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 1000 ℃, ειδικά στο στάδιο διατήρησης υψηλής θερμοκρασίας, θα πρέπει να χρησιμοποιείται μειωτικό αέριο κλιβάνου ή ουδέτερο αέριο κλιβάνου για τη μείωση της παραγωγής κλίμακας οξειδίου.
Η φύση του αερίου του κλιβάνου στον κλίβανο θέρμανσης με φλόγα εξαρτάται από την ποσότητα αέρα που παρέχεται στο καύσιμο κατά την καύση. Εάν ο συντελεστής περίσσειας αέρα στον κλίβανο είναι πολύ μεγάλος, η παροχή αέρα είναι πάρα πολύ, το αέριο του κλιβάνου οξειδώνεται, η κλίμακα του μεταλλικού οξειδίου είναι μεγαλύτερη, εάν ο συντελεστής περίσσειας αέρα στον κλίβανο είναι 0,4; Στο 0,5, το αέριο του κλιβάνου είναι αναγώγιμο, σχηματίζοντας μια προστατευτική ατμόσφαιρα για να αποφευχθεί ο σχηματισμός αλάτων οξειδίου και να επιτευχθεί θέρμανση χωρίς οξείδωση.

3) Θερμοκρασία θέρμανσης
Η θερμοκρασία θέρμανσης είναι επίσης ο κύριος παράγοντας σχηματισμού αλάτων σφυρηλάτησης, όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία θέρμανσης, τόσο πιο έντονη είναι η οξείδωση. Στους 570 ℃; Πριν από τους 600℃, η οξείδωση σφυρηλάτησης είναι αργή, από 700℃ η ταχύτητα οξείδωσης επιταχύνθηκε, σε 900℃; Στους 950℃, η οξείδωση είναι πολύ σημαντική. Εάν ο ρυθμός οξείδωσης υποτεθεί ότι είναι 1 στους 900 ° C, 2 στους 1000 ° C, 3,5 στους 1100 ° C και 7 στους 1300 ° C, μια αύξηση έξι φορές.
4) Χρόνος θέρμανσης
Όσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος θέρμανσης των σφυρηλατητών στο οξειδωτικό αέριο στον κλίβανο, τόσο μεγαλύτερη είναι η διάχυση της οξείδωσης και τόσο περισσότερο σχηματίζεται η κλίμακα του οξειδίου, ειδικά στο στάδιο θέρμανσης υψηλής θερμοκρασίας, επομένως ο χρόνος θέρμανσης πρέπει να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο. , ειδικά ο χρόνος θέρμανσης και ο χρόνος διατήρησης σε υψηλή θερμοκρασία θα πρέπει να συντομεύονται όσο το δυνατόν περισσότερο.
Επιπλέον, η σφυρηλάτηση σε υψηλή θερμοκρασία δεν οξειδώνεται μόνο στον κλίβανο, αλλά και στη διαδικασία σφυρηλάτησης, αν και η κλίμακα οξειδίου στο μπιλιέτα καθαρίζεται, εάν η θερμοκρασία του μπιγιέτα είναι ακόμα υψηλή, θα οξειδωθεί δύο φορές, αλλά Ο ρυθμός οξείδωσης σταδιακά εξασθενεί με τη μείωση της θερμοκρασίας του μπιγιέτα.